17-06-2022
Ha mede-zangers,
Hierbij mijn verslagje van onze evaluatie van het concert in de Tuindorpkerk 11 juni, van My soul at liberty.
Er waren zo’n 120 bezoekers, meldt Herman.
Evaluatie My soul at liberty, concert Tuindorpkerk Utrecht, 11 juni
De terugblik van Jeroen:
Het concert ging verrassend beter dan hij gedacht had. Lassus (Beati pauperes) ging best goed. Wel bleek ook nu weer dat oude muziek, polyfonie, ons minder goed ligt dan nieuwere muziek.
De energie die Unicornis nodig heeft, zat er genoeg in. Bij het Alleluja zijn we redelijk op toon gebleven.
De drie componisten waren tevreden, dat is een mooi resultaat.
De weg naar het concert was dit keer moeizaam, doordat veel repetities uitvielen en lang onzeker bleef of we wel zouden kunnen optreden. Dat had ook gevolgen voor de samenstelling van het programma. “Het ging van een Zwitserse gatenkaas naar iets herkenbaars”. Lastig was ook dat sommigen (de meesten?) van ons de afgelopen twee jaar echt minder gezongen hebben dan anders. De stemmen moeten dan toch even hard aan de slag…
Anders dan anders is dit programma vooral door Jeroen samengesteld, zonder inbreng van de ProCo. Een tijdelijke aanpak, door onzekerheden ingegeven.
Gezien al die hindernissen kunnen we toch tevreden terugkijken op het concert en met vertrouwen naar het volgende gaan, in Rheden.
Vanuit het koor:
Het repetitieproces ging langzamer dan anders, mede doordat de naar verhouding vele afwezigen. (De aanwezigheid is niet bijgehouden, wegens coronabeleid).
Het had sneller gekund als iedereen meer voorbereid was (Elly), het ontbrak aan discipline (Loes). Teveel mensen zaten nog vast aan het papier (Jos).
Het concert was, anders dan voorgaande keren, wat langer en met een pauze. Sommigen vonden dat wat zwaar en lang, anderen vinden die pauze juist wel prettig. Over het algemeen is er een voorkeur voor een langer programma, met een pauze, boven een programma van een uur zonder pauze.
Dan de samenhang van het programma. Het thema, vrijheid, was een paar jaar geleden al vastgesteld, Lenneke en Caralita hebben hun composities gemaakt, maar alles is uiteindelijk uitgesteld.
Het duurde lang, te lang, voordat de samenhang binnen het programma duidelijk werd, zegt Herman en hij krijgt bijval. Het was steeds schakelen tussen oude muziek, nieuwe muziek, verschillende stijlen, zonder dat duidelijk was welke plaats die stukken in het programma hadden. Pas tijdens het concert, of in de repetities vlak daarvoor, viel alles op zijn plaats. (Een hockeystick-curve, noemt Herman dit). Het verzoek is daarom om eerder tijdens de repetities toelichting te geven (Jeroen of ProCo) op de plaats en de betekenis van de stukken in het programma. Niet iedereen weet meteen wat een zaligspreking is, of wat Super flumina, en de lier aan de wilgen hangen, te maken heeft met de stukken over bevrijding (uit gevangenschap of ballingschap). Loes en Herman geven aan dat ze geïnspireerd door vooral die met de bijbel verbonden teksten zich meer in het christelijke gedachtengoed zij gaan verdiepen. Zo leer je nog eens wat! (Herman). Loes is de Bijbel voor ongelovigen van Guus Kuijer gaan lezen. Aan te bevelen.
Jeroen geeft een korte toelichting op het programma: De zaligsprekingen schetsen een omkering van een cultuur van het recht van de sterkste. Het schetst en verlossing, van onderdrukking bijvoorbeeld. Vandaar dat het Mis on inimene van op de tekst van Doris Kareva, daar zo goed bij past. Zie de vertaling in het programmaboekje: ‘’Wat is een mens? De schaduw van en engel, of een schreeuw van verlangen van de ene ziel naar de andere ? (…) Omarm en je zult worden vastgehouden”.
Dan het Uit het Hoofd. Alleen Mis on Inimene was UHH. Hoe was dat? De tekst in het Ests maakte het bijzonder lastig om het echt goed onder de knie te krijgen. En ook dat de muzikale lijnen veel op elkaar lijken. De bereidheid om UHH te zingen is er zeker, en dat mogen ook best meer stukken zijn tijdens een concert. Maar graag wel stukken met een tekst die houvast biedt. Stanford bijvoorbeeld had best gekund, klinkt de suggestie. Of Freedom, of No rack.
Wat opmerkingen tot slot: graag meer door elkaar staan bij repetities (Liesbeth). Loes meldt dat ze vanuit het publiek erg genoten heeft en trots was. En het UHH er beter uitziet dan het van blad zingen.
Marian complimenteert Jeroen: hij heeft ons met zijn houding in een fijne concertmodus gebracht, dat heeft echt bijgedragen aan het muzikale succes. Instemmend geknik alom.
Deze evaluatie is voor nu voldoende. er komt geen schriftelijke versie. Monic zal het verslagje naar ieder mailen.
groet,
Monic